کانون شهید ابوذر غفاری
مسجد ابوالفضلي(ع)
امتياز فهما (1401) : 8615 امتياز (از 240 هزار)
امتياز فهما (1400) : 19630
روایتی کوتاه از مصاحبه با همسر و خواهر شهید
تاریخ انتشار : ۲۳ آبان ۱۴۰۰
چند روز مانده به سالگرد شهادت همسرش به سراغش رفتيم ...
سهيلا غلامعلي پور همسر شهيد محمد تقي معبودي نژاد و خواهر شهيد يوسف غلامعلي پور
خانم غلامعلي پور در يک خانواده ي مذهبي متولد مي شود، پدرش روحاني روستاي جاغرق بوده، 4سال بيشتر نداشت که پدرش را بعلت سکته قلبي از دست مي دهد و مادرش نيز در سال1354که به حج عازم مي شود، در روز عيد قربان در آتش سوزي گم مي شود و ديگر خبري از نمي يابند و تنها ساکي از او برايشان به يادگار مي آورند و... يعني او در 12 سالگي هم از پدر و هم مادر يتيم مي شود...
در ادامه سهيلا غلامعلي پور از نحوه آشنايي با همسرش مي گويد: 16سال بيشتر نداشتم، که از طريق يکي از اقوام نزديک با همسرم محمدتقي آشنا شدم، همسرم بازاري بود، از نظر درآمد و زندگي اصلا هيچ مشکلي نداشتيم، از بدو شروع زندگي مشترکمان تا رفتنش به جبهه انگار همه شيريني و خوشي برايم رقم مي خورد و ما خوشبخت ترين زوج روي زمين بوديم
غلامعلي پور با بيان اينکه سال 1360 خبر شهادت همسرم به ما رسيد ادامه داد: وقتي که عازم جبهه شد، پسرم هنوز يکسالش نشده بود، 50 روز از رفتنش به جبهه هاي حق عليه باطل نگذشته بود که خبر شهادتش رسيد، يعني 9/9/1360 و دو سال بعد از او خبر شهادت برادرم يوسف را برايمان آوردند.
همسر شهيد در ادامه با بيان مشکلات و سختي هاي زندگي اش افزود: مسئوليت سنگين فرزندي که ديگر پدري بالاي سر ندارد و من بايد تنها و بدون هيچ کس بار مسئوليتش را به دوش مي کشيدم، آينده را پيش روي چشمان دوچندان سختتر نشان ميداد، ولي من تصميم خودم را گرفته بود و بايد اين راه را تا آخر مي پيمودم.
در ادامه خواهر شهيد با گلايه از پنداشت هاي اين روزهاي مردم افزود: امروز وقتي در جمعي مي فهمند که ما از خانواده شهدا هستيم، يک عده که شروع مي کنند به لعن و نفرين و مي گويند که مشکلات اين روزهاي زندگي شان را ما برايشان ايجاد نموديم و يک عده ديگر هم به گمان اينکه ما حقوق چند ميليوني مي گيريم و خوشي هاي دنيا برايمان تمامي ندارد، از ته دل خوش به حالتان مي خوانند و... هيچ کس از دل ما و فرزندان ما خبر ندارد، واقعا من حاضر بود همسرم مي بود و سخت ترين زندگي را در کنار او و نه به تنهايي تجربه مي کردم
نويسنده کتاب عينک دودي در پايان با بيان اينکه بعد از اتمام عمر دنيايي اميدوارم در آخرت با شهيدم محشور شوم اظهار داشت: دل خوشي خانواده هاي شهداء به پيشکشي است که فرستادند و انشالله که در آخرت ما جلوي حضرت زهرا(س) رو سفيد باشيم و در زمره عاشقان واقعي ايشان قرار بگيريم و انشالله خداوند مرگ ما را چون شهيدانمان، شهادت قراردهد. الهي آمين
سهيلا غلامعلي پور همسر شهيد محمد تقي معبودي نژاد و خواهر شهيد يوسف غلامعلي پور
خانم غلامعلي پور در يک خانواده ي مذهبي متولد مي شود، پدرش روحاني روستاي جاغرق بوده، 4سال بيشتر نداشت که پدرش را بعلت سکته قلبي از دست مي دهد و مادرش نيز در سال1354که به حج عازم مي شود، در روز عيد قربان در آتش سوزي گم مي شود و ديگر خبري از نمي يابند و تنها ساکي از او برايشان به يادگار مي آورند و... يعني او در 12 سالگي هم از پدر و هم مادر يتيم مي شود...
در ادامه سهيلا غلامعلي پور از نحوه آشنايي با همسرش مي گويد: 16سال بيشتر نداشتم، که از طريق يکي از اقوام نزديک با همسرم محمدتقي آشنا شدم، همسرم بازاري بود، از نظر درآمد و زندگي اصلا هيچ مشکلي نداشتيم، از بدو شروع زندگي مشترکمان تا رفتنش به جبهه انگار همه شيريني و خوشي برايم رقم مي خورد و ما خوشبخت ترين زوج روي زمين بوديم
غلامعلي پور با بيان اينکه سال 1360 خبر شهادت همسرم به ما رسيد ادامه داد: وقتي که عازم جبهه شد، پسرم هنوز يکسالش نشده بود، 50 روز از رفتنش به جبهه هاي حق عليه باطل نگذشته بود که خبر شهادتش رسيد، يعني 9/9/1360 و دو سال بعد از او خبر شهادت برادرم يوسف را برايمان آوردند.
همسر شهيد در ادامه با بيان مشکلات و سختي هاي زندگي اش افزود: مسئوليت سنگين فرزندي که ديگر پدري بالاي سر ندارد و من بايد تنها و بدون هيچ کس بار مسئوليتش را به دوش مي کشيدم، آينده را پيش روي چشمان دوچندان سختتر نشان ميداد، ولي من تصميم خودم را گرفته بود و بايد اين راه را تا آخر مي پيمودم.
در ادامه خواهر شهيد با گلايه از پنداشت هاي اين روزهاي مردم افزود: امروز وقتي در جمعي مي فهمند که ما از خانواده شهدا هستيم، يک عده که شروع مي کنند به لعن و نفرين و مي گويند که مشکلات اين روزهاي زندگي شان را ما برايشان ايجاد نموديم و يک عده ديگر هم به گمان اينکه ما حقوق چند ميليوني مي گيريم و خوشي هاي دنيا برايمان تمامي ندارد، از ته دل خوش به حالتان مي خوانند و... هيچ کس از دل ما و فرزندان ما خبر ندارد، واقعا من حاضر بود همسرم مي بود و سخت ترين زندگي را در کنار او و نه به تنهايي تجربه مي کردم
نويسنده کتاب عينک دودي در پايان با بيان اينکه بعد از اتمام عمر دنيايي اميدوارم در آخرت با شهيدم محشور شوم اظهار داشت: دل خوشي خانواده هاي شهداء به پيشکشي است که فرستادند و انشالله که در آخرت ما جلوي حضرت زهرا(س) رو سفيد باشيم و در زمره عاشقان واقعي ايشان قرار بگيريم و انشالله خداوند مرگ ما را چون شهيدانمان، شهادت قراردهد. الهي آمين