امام رضا(ع) در مواجهه با افراد مطابق با كرامت ذاتی انسان رفتار می‌كرد
به گزارش کمیته ارتباطات و فضای مجازی شورای هماهنگی بزرگداشت دهه کرامت: ششمین وبینار تخصصی دهه کرامت، یکشنبه شب، 8 تیر با حضور حجت‌الاسلام و المسلمین «آفتاب حیدر» رئیس مرکز اهل بیت علیهم السلام آفریقای جنوبی و «عبدالرشید یوسف» استاد دانشگاه و مبلغ در آفریقای جنوبی برگزار شد.
حجت‌الاسلام و المسلمین «آفتاب حیدر» در این وبینار طی سخنانی اظهار کرد: ایام دهه کرامت منصوب به 3 کریم اهل بیت یعنی حضرت فاطمه معصومه(س)، حضرت احمد بن موسی(ع) معروف به شاهچراغ و بالاخره ثامن الحجج، امام رئوف علی بن موسی الرضا(ع) است. در این ایام با برکت دست به دعا بر می دارم که خداوند به حق این کریمان اهل بیت بر جامعه اسلامی و تمام بشریت نظر لطف و ترحم بفرماید چراکه امروز بشریت در مقابل یک تهدید عجیب و غریب کرونا قرارگرفته است.
رئیس مرکز اهل بیت علیهم السلام آفریقای جنوبی ادامه داد: «احمد بن ابی نصر بزنطی» نقل می کند که روزی خدمت امام جواد(ع) رسیدم و گفتم: گروهی از معاندان شما می گویند مامون پدر شما را «رضا» نامید چون برای ولایت عهدی او راضی شد. امام جواد(ع) در پاسخ به این پرسش فرمود: به خدا قسم دروغ می گوید، بلکه خدای متعال او را رضا نامید زیرا او پسندیده خدا بود . بزنطی در ادامه از حضرت سوال می کند که آیا دیگر اجداد شما چنین نبودند؟ امام فمرود: بلی. سوال کردم پس پرا میان همه آنها او را رضا نامیدند؟ حضرت پاسخ داد: زیرا مخالفان از دشمنان و موافقان از دوستانش از او راضی بودند. به این دلیل از بین همه او را رضا نامیدند.
وی با بیان اینکه عموم تاریخ نگاران نوشته اند که حضرت رضا افضل و افصح زمان بود، تصریح کرد: آن حضرت به تقوا و وقار و انسان دوستی معروف بود. هرگز با سخن کسی را نمی رنجاند و همواره به عهد خود وفادار بود. با زیردستان مهربان و با آنان سر یک سفره غذا می خورد.
حجت الاسلام آفتاب حیدر افزود: نکته مهمی که در این میان در مورد امام رضا(ع) وجود دارد روش کرامت آن حضرت است. علی بن موسی الرضا(ع) توجه به کرامت ذاتی انسان‌ها داشت. «یسع بن حمزه» نقل کرده است که امام رضا(ع) در مجلسی با جمعیت فراوانی از مردم حضور داشت و به سوالات آنان در مورد حلال و حرام پاسخ می داد که ناگهان مردمی بلندقامت و گندم گون وارد مجلس شده و از عرض ادارادت خود به پدر و اجداد امام رضا(ع) صحبت کرده و اظهار کرد: در سفر حج پول هایم تمام شد و خرج راه ندارد، اگر این امکان وجود دارد خرج راه به من بدهید که خداوند مرا از نعمت هایش بهره مند کرده است(به این معنا که مرد فقیری نیستم)، زمانی که به وطن بازگردم به همان اندازه از طرف شما صدقه می دهم چراکه خود مستحص صدقه نیستم.
وی ادامه داد: امام رضا(ع) در پاسخ به آن فرمود: بنشین. خداوند به تو لطف کند. در ادامه حضرت رو به مدرم کرد و به سوالات آنها پاسخ گفت تا زمانی که همه رفتند و تنها چند نفر از جمله آن مرد در مجلس حاضر بودند، امام(ع) در این لحظه به آن مرد فرمود منتظر من باش و داخل خانه تشریف رد، بعد از مدتی از پشت در آن مرد را صدا زدند و بدون اینکه از پشت در بیرون بیاید مبلغی به آن مرد داد و فرمود: این دینارها را بگیر و خرج راهت را با آن تامیین کن، این مبلغ برای خودت باشد و نیازی نیست که از طرف من صدقه بدهی. بعد فرمود: برو که نَه تو مرا ببینی و نَه من تو را ببینم. مسافر به این شکل مبلغ را گرفت و رفت. در این لحظه سوال کردند: فدایت گردم که عطا کردی و مهربانی فرمودی، ولی چرا هنگام پول دادن به مسافر، خود را نشان ندادی؟ که حضرت فرمود: «مخافة ان اری ذُلَّ السؤال فی وجهه لقضائی حاجته »؛ از آن ترسیدم که شرمندگی سؤال را در چهره او بنگرم از این رو که حاجتش را برمی آورم. و آیا سخن رسول خدا(ص) را نشنیده ای که فرمود: «المستتر بالحسنة تعدل سبعین حجّة و المذیع بالسَّیّئة مخذول و المستتر بها مغفور له»؛ پاداش آن کس که کار نیکش را می پوشاند، معادل پاداش هفتاد حج است، و آن کس که آشکارا گناه می کند، مورد طرد خداست، و آن کس که گناهش را می پوشاند، در صورت توبه مورد آمرزش خدا قرار می گیرد.
همچنین در بخش نخست این وبینار «عبدالرشید یوسف» طی سخنانی ضمن تبریک فرارسیدن دهه کرامت، اظهار کرد: خداوند در سوره «علق» می فرماید: « اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ»، « خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ»، « اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ». خداوند در آغاز نبوت پیامبر اکرم(ص) می فرماید: «بخوان به نام پروردگارت که آفرید»، «ا نسان را از علق آفرید »، « بخوان و پروردگار تو کریمترین [کریمان] است». آن نام که خداوند می فرماید نام کریم است. یعنی خداوند متعال این کرامت را به خودش نسبت می دهد. این مساله مهمی است و باید به آن توجه کنیم . بنابراین نکته مهمی که باید به آن توجه کنیم آن است که خداوند متعال این کریم بودن را به خود نسبت می دهد.
این مبلغ اهل آفریقای جنوبی ادامه داد: از صفات امام علی(ع) کریم بودن است. کریم به کسی می گویند که خود می داند که وظیفه دارد به دیگران کمک کرده و مشکلات آن ها را حل کند. همه می دانند که زندگی جهات مختلفی از جمله ابعاد اقتصادی، فرهنگی و تربیتی دارد. شخص کریم در هر وجهی از زندگی به محتاج و فقیر کمک می کد.
وی افزود: پیامبر اکرم(ص) می فرماید: « کرموا اولادکم و احسنوا آدابهم» (فرزندانتان را گرامی بدارید و با آداب و روش پسندیده با آنان رفتار کنید)، این بدان معناست که از همان دوران کودکی باید به فرزندان آاموزش داد که به دیگران کمک کنند.این مهم از طریق مختلفی ممکن است از جمله اینکه صندوقچه ای بیرون از منزل برای بچه ها درست کنیم تا هرروز مقداری را برای کمک به فقرا داخل آن صندوق بگذارند، این گونه فرزندان کمک کردن و کرامت به دیگران را لمس می کنند.