شأن نزول آیه ود اجابت دعای پیامبر(ص)، در قرار دادن محبت امام علی(ع) در دل مؤمنان است

به گزارش خبرنگار شهرستان های استان تهران خبرگزاری شبستان روز ۱۷ ذی الحجه روز نازل شدن آیه ود در شأن امیر المومنین حضرت علی (ع) می باشد.

در همین راستا حجت الاسلام محمد امین نجفیان کارشناس مذهبی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شبستان به تحلیل شأن نزول این آیه پرداخت و گفت:به آیه ۹۶ سوره مریم آیه ود گفته می‌شود. کلمه ود به معنای محبت است همچون محبت پدر نسبت به فرزند خود و در این آیه وعده‌ای از جانب خداوند است که به زودی برای کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام می‌دهند محبتی در دل‌ها قرار می‌دهد؛زیرا خداوند کسی را دوست داشته باشد، محبت او را در دل اهل آسمان و زمین می‌گستراند.

وی در ادامه اظهارداشت:آیه وُدّ نود و ششمین آیه سوره مریم است که طبق آن خداوند محبت مؤمنان را در دل دیگران قرار می‌دهد. برخی مفسران شیعه و سنی شأن نزول آیه را درباره امام علی(ع) دانسته‌اند. بر پایه برخی روایات، پیامبر اکرم(ص) از خداوند خواست تا محبت علی(ع) را در دل مؤمنان و هیبت و قدرت او را در دل منافقان قرار دهد. بعد از این درخواست، آیه ود نازل شد.

نجفیان افزود:شأن نزول آیه در ارتباط با امام علی(ع)و ولایت وی دانسته شده و روایات فراوانی در این زمینه در منابع فریقین ذکر شده است. برخی از محققان اشاره به امیرالمؤمنین در روایات را به عنوان ذکر مثال دانسته و منظور از آیه را ولایت مجموع ائمه معصومین(ع) دانسته‌اند.علی بن ابراهیم قمی و عیاشی از عالمان متقدم شیعی در کتب تفسیر خود روایتی از امام صادق(ع) آورده‌اند که پیامبر(ص) در حق امام علی(ع) دست به دعا بلند کرد و با صدای بلند به‌طوری که مردم می‌شنیدند از خداوند خواست تا محبت علی (ع) در دل‌های مؤمنان و هیبت و عظمت وی در دل منافقان قرار بگیرد. بعد از این دعا بود که آیه نازل گردید.

کارشناس مذهبی با اشاره به نظر علمای اهل تسنن درمورد آیه ودگفت:برخی از عالمان اهل‌سنت نیز شأن نزول آیه را در شأن امام علی (ع) دانسته‌اند؛ در روایات نقل شده از اهل‌سنت آمده است که پیامبر(ص) به علی(ع) مضمون این دعا را آموزش داد و بعد از آن آیۀ فوق فرود آمد.

نجفیان در پایان به برداشت هایی از ۹۶ سوره مریم پرداخت و گفت:برداشت‌های مختلفی از آیه ود در منابع تفسیری وجود دارد. برخی از این موارد عبارتند از:

۱-ایمان و کار شایسته کلید محبوبیت نزد مردم است و وعده خداوند تخلف ناپذیر است.

۲-عام بودن مفهوم و مطلب آیه که شامل همه مؤمنان می‌شود.

۳-محبوب شدن به دست خداست و رحمتی الهی است که نصیب مؤمنان و صالحان می‌شود.

۴-ایمان بدون عمل و عمل بدون ایمان کارساز نیست.