روایتی از سخنرانی‌های محققانه آیت‌الله ضیاءآبادی؛ هیچ وقت بدون مطالعه منبر نرفت

حجت الاسلام والمسلمین «سید علی انگجی» در گفت‌ و‌ گو با خبرنگار گروه مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان با بیان اینکه درگذشت آیت الله سید محمد ضیاءآبادی، استاد اخلاق، مفسر قرآن کریم و امام جماعت مسجد «علی بن الحسین (ع)» تهران، بسیار دردناک و ناراحت کننده بود، اظهار کرد: حواریون از حضرت عیسی (ع) پرسیدند: «يَا رُوحَ اللَّهِ فَمَنْ نُجَالِسُ إِذاً قَالَ مَنْ يُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ رُؤْيَتُهُ وَ يَزِيدُ فِي عِلْمِكُمْ مَنْطِقُهُ وَ يُرَغِّبُكُمْ فِي الْآخِرَةِ عَمَلُهُ؛ ای روح الله، با چه کسانی نشست و برخاست کنیم؟ فرمود: کسی که دیدنش شما را به یاد خداوند بیندازد و سخنش بر دانش شما بیفزاید و کردار او شما را به آخرت ترغیب کند» (تحف العقول، ص 44). آقای ضیاءآبادی از جمله علمایی بودند که با مشاهده ایشان به یاد خدا می افتادیم.

امام جماعت مسجد ملک (واقع در تهران، بازار بزرگ، بازار عباس آباد، کچه حمام چال) با بیان اینکه مرحوم ضیاءآبادی، سخنرانی دینی را بسیار مهم می دانستند و برای هر سخنرانی از منابع موثق استفاده می کردند، افزود: آیت الله ضیاءآبادی بیش از 20 سال در مسجد ملک بازار تهران منبر رفت و همیشه با مطالعه سخنرانی می کردند، ایشان یک ساعت قبل از اذان ظهر به این مسجد می آمد و خود را برای سخنرانی آماده می کرد. همیشه یکی دو کتاب از منابع اصلی تشیع و در ارتباط با موضوع سخنرانی همراه شان بود و در بسیاری از موارد، آیات و روایات را از روی کتاب می خواندند. به تبلیغ درست دین به ویژه از طرق خطابه بسیار مقید بودند.

وی با بیان اینکه هر گاه قرار بود آیت الله ضیاءآبادی در مسجد ملک سخنرانی کنند، جمعیت نمازگزاران بیشتر از روزهای قبل می شد، گفت: وقتی کسی برای کارش احترام و شانیت قائل است، خداوند هم بر عزت او می افزاید، ما این حقیقت را درباره این مرحوم مشاهده کردیم. قرآن در این باره می فرماید: «إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا؛ همانا آنان که به خدا ایمان آوردند و نیکوکار شدند خدای رحمان آنها را (در نظر خلق و حق) محبوب می‌گرداند» (سوره مریم، آیه 96).

انگجی گفت: جاذبه مرحوم آقای ضیاءآبادی بر دافعه شان می چربید به طوری که آبروی روحانیت و دین بودند. در یک کلام می توان گفت که ایشان، انسانی نافع برای اسلام و انقلاب اسلامی بودند که فقدان شان آسیب بزرگی است.