مستند «آیت علم و جهاد» به همت کانون «دوستان آسمانی» منتشر شد

مستند «آیت علم و جهاد» به همت کانون «دوستان آسمانی» منتشر شد

تاریخ انتشار : ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۱
گواهیان گفت: مستند کوتاه «آیت علم و جهاد» کاری از بچه های مسجد در کانون فرهنگی هنری «دوستان آسمانی» در فضای مجازی به اشتراک گذاشته شد.

«مسعود گواهیان» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در جهرم، گفت: مستند کوتاه «آیت علم و جهاد» تولید شده در گروه رسانه ای «ماح» کانون فرهنگی هنری «دوستان آسمانی» به همت بچه های مسجد ساخته شده است.

 

مدیر کانون فرهنگی هنری «دوستان آسمانی» افزود: این مستند شرح حال زندگی مرجع مجاهد آیت الله «سیدعبدالمحمد موسوی آیت اللهی» است که دوران شکوهمند زندگی ایشان را به تصویر کشیده است.

 

وی بیان کرد: در این مستند از ابتدای زندگی این عالم مجاهد در جهرم و لار تا مبارزه علیه رژیم پهلوی و همچنین تبعید ایشان به شیراز سخن به میان آمده است.

 

گواهیان عنوان کرد: مستند «آیت علم و جهاد» به نویسندگی «مهدی فصاحت»، گویندگی «منصور درویش تفویضی»، صدابرداری «محمود رحمانیان» و تدوین و کارگردانی «اسماعیل اکسیری فرد» تهیه و تولید شده است.

 

وی خاطرنشان کرد: این مستند همزمان با سوم شوال و سالروز رحلت آیت الله «سید عبدالمحمد آیت اللهی» در فضای مجازی این کانون فرهنگی هنری به اشتراک گذاشته شده است.

 

به گزارش شبستان، آیت الله «سید عبدالمحمد موسوی آیت اللهی»، فرزند آیت الله «سید عبدالحسین نجفی لاری»، در سال 1263 شمسی (1303ق) در نجف اشرف به دنیا آمد.

 

تحصیلات ایشان به طور عمده در نزد پدر بزرگوارشان در لار صورت گرفته و سپس در نجف اشرف از محضر آیات عظام «ملا محمد کاظم خراسانی» و «سید محمد کاظم طباطبایی یزدی» استفاده کرده است؛ چنانچه پیداست، هر سه بزرگوار اجتهاد ایشان را تصدیق کرده اند.

 

 بعد از تحصیلات نجف به لار عزیمت کرده و متعاقب والد خود روانه جهرم می شود.

 

آیت الله «سید عبدالمحمد موسوی آیت اللهی»، پس از فوت پدرش در جهرم اقامه جماعت و جمعه و تدریس را به عهده گرفته ولی بعد عده ای از مردم لار از ایشان می خواهند که به لار بروند و جای خالی پدر را پر کند و بالاخره به لار می رود.

 

وی پس از فوت پدر به عنوان مرجع تقلید، مرجعیت مردم منطقه را به عهده می گیرد؛ در سال 1308 شمسی، بر اثر مخالفت با رضا خان و صدور بعضی فتاوا از ایشان، معظم‌له را در لار دستگیر و به شیراز تبعید کردند و بعد تا پایان عمر، در آنجا به صورت عزلت و انزوا و خانه نشینی به سر بردند.

 

وی سرانجام در تاریخ هشتم آبانماه 1352 شمسی در شیراز به جوار رحمت الهی پیوسته و بعد از اقامه‌ نماز بر پیکر پاکش، توسط آیت الله «شیخ بهاء الدین محلّاتی شیرازی»، به جهرم انتقال و بعد از تشییع در جهرم، در مقبره‌ آقا مدفون شدند.

پایان پیام/ 691