جاذبه‌های مسجدی تهران؛ فرصت انس با مسجد در نوروز رمضانی

جاذبه‌های مسجدی تهران؛ فرصت انس با مسجد در نوروز رمضانی

تاریخ انتشار : ۲ فروردين ۱۴۰۲
همزمانی نوروز و ماه مبارک رمضان فرصتی است مغتنم تا گشت و گذارهای بهاری را با مسجد پیوند داده و از جاذبه‌های مسجدی شهر نیز دیدن کنیم و به قدر وسع از فرصت تقارن بهار طبیعت و بهار فطرت برای انس با مسجد بهره بگیریم.

خبرگزاری شبستان، گروه مسجد و کانون‌ها مساجد: همزمانی نوروز که موسم گشت و گذار است با ماه مبارک رمضان به عنوان طلایی ترین موسم معنویت و عبادت و انس با مسجد، فرصتی است مغتنم که گشت و گذارها را با جاذبه های مسجدی گره بزنیم و به مساجد تاریخی و ماندگار شهرمان سری بزنیم. از این رو، مروری داریم بر برخی مساجد که می توانند از جاذبه های مسجدی در نوروز رمضانی باشند.

 

مسجد نظام الدوله

 

 

 

 

مسجد «نظام الدوله» از مساجد تاریخی استان تهران و متعلق به دوره‌ ناصرالدین شاه قاجار است. این مسجد در خیابان ناصرخسرو، کوچه ناظم الطباء جنوبى در منطقه ١٢ شهردارى تهران قرار دارد و توسط ابراهیم خان نظام الدوله امیر توپخانه ساخته و سردر ورودى این مسجد با کاشى‌هاى مربعى شکل به رنگ‌هاى آبى،لاجوردی، سفید، زرد و صورتى تزیین شده است.

بنای مسجد نظام الدوله در نزدیکی مدرسه دارالفنون قرار دارد، تصویر نظام‌الدوله بر کاشی‌کاری ضلع شمالی صحن مسجد هنوز باقی است. در چوبى و قدیمى مسجد در اولین نگاه به بنا، جلب توجه می‌کند. پله‌هاى نیم گرد که در ورودى مسجد قرار دارد، از ویژگى‌های جالب این بنا به شمار مى‌رود. در معمارى این مسجد، دو بادگیر در پشت دیوارهاى محراب تعبیه شده و این اثر در فهرست آثار ملى ایران به ثبت رسیده است.

 

 

 

 

مسجد نظام الدوله گنبد، مناره و گلدسته ندارد و فقط یک ماذنه آجری، ساده و کم ارتفاع دارد که از معدود ماذنه‌های باقی‌مانده از دوران قاجار است. این ماذنه شامل فضایی مربع شکل و آجری است که در نهایت سادگی طراحی شده است. مسجد در گذشته دو آب‌انبار داشت که کارکرد خود را بعد از لوله‌کشی آب از دست دادند.

 

مسجد ولی الله الاعظم(عج)

 

 

 

 

مسجد ولی‌الله الاعظم(عج) در خیابان شهید رجایی، منطقه ۱۶ دارای نمایی كم نظير و به شكل سه شعبه است (طبق نظر برخی از مهندسين سازه، داشتن شكل سه شعبه باعث مقاومت بيشتر مسجد در برابر زلزله می شود).  

ساخت مسجد ولي الله اعظم(عج) در سال ۱۳۳۸ به همت خانم ملكه توران اميرسليمانی مطلّقه رضا پهلوی و ذبيح الله ملك پور همسر ايشان كه طبق نقل اهالی محل هر دو از خيرين منطقه جنوب شهر تهران بودند، آغاز شد.

در این مسجد از انواع معماری های سنتی استفاده شده است و زیباترین بنای مذهبی کشور را در این منطقه از تهران پیش چشم قرار داده است.

مسجد ولی الله اعظم(ع) دارای دارالقرآن، مركز مشاوره، تالار پذيرائی، واحدهای تجاری و اداری، مركز رسيدگی به خانواده های بی سرپرست و بی بضاعت است.

 

 

 

 

مسجد جاوید

در سال ۱۳۴۹ فردی به نام «حاج عباس جاوید تجریشی» که خود ساکن محله باغ صبا بود، برای باقی نگاه داشتن نام نیک از خود، زمینی به مساحت دویست و پنجاه متر مربع را وقف کرد و کار ساخت مسجد با هزینه وی آغاز شد. کار ترسیم نقشه بنا به حسین لرزاده، معمار معروف تهران واگذار شد و در نهایت مسجد به نام بانی و واقفش «جاوید» نامیده و در اردیبهشت سال ۱۳۵۲ افتتاح شد.

مراسم افتتاح پس از جلب رضایت دکتر محمد مفتح برای اقامه نماز جماعت و سخنرانی شیخ فضل‌الله محلاتی و با حضور حجت‌الاسلام محمدتقی فلسفی و فخرالدین حجازی که از وعاظ ممنوع‌المنبر بودند، برگزار شد. در آغاز جمعیت کمی به مسجد می‌آمدند که به مرور بر تعدادشان افزوده شد.

 

 

 

 

در این مسجد، جوانان مذهبی و تحصیل‌کرده دانشگاهی، علاوه بر استفاده از محضرسخنرانان، از کتابخانه مجهز آن و نیز کلاس‏‌های گوناگونی که در رشته‏‌های تفسیر قرآن، نهج‌البلاغه، اصول عقاید، اقتصاد اسلامی، تاریخ ادیان و جامعه‏ شناسی برگزار می شد، بهره می ‏بردند. کلاس‌های آموزشی از جمله نقاط امتیاز فعالیت مسجد جاوید بود که به همت دکتر مفتح در راستای جذب جوانان به مسجد برگزار می شد. از افتخارات مسجد جاوید تربیت جوانان و نوجوانانی است كه در حال حاضر هر یك برای خود دارای جایگاه و مسئولیت‌هایی در نظام اسلامی هستند.

حضور شورانگیز و پرنشاط نسل جوان، سخنرانی‏ های روشنگرانه انقلابیون، فعالیت‏‌های وسیع ضد رژیم و انتشار اعلامیه ‏های گوناگون از این مکان، بر رژیم طاغوت گران آمد و باعث شد تا سرانجام در سوم آذر ۱۳۵۳، پس از سخنرانی آیت ‏الله خامنه‏ ای، مسجد جاوید با هجوم مزدوران ساواک تعطیل و امام جماعت آن، آیت‏ الله شهید مفتح، دستگیر و زندانی شود.

 

مسجد امام رضا(ع)

 

 

 

 

مسجد امام رضا(ع)، مسجدی قدیمی در منطقه ۱۱، برای اهالی خیابان کمالی و چهار راه لشکر آشنا است؛ برای ورود به این مسجد قدیمی لازم است به رسم ادب دست بر سینه گذاشته و صلوات خاصه امام رضا(ع) را که روی تابلوی بزرگی در وردی آن نصب شده قرائت کنیم. وارد مسجد که می‌شویم دالان شش‌ ضلعی با سقف گنبدی گچبری‌شده و دیوارهای دارای طاقچه‌های گنبدی شکل و زینت‌یافته با گلدان‌های شمعدانی در آنها چشمنوازی می‌کند؛ ورودی زیبایی که ریشه در معماری اصیل ایرانی اسلامی دارد و حکایت معماری مساجد تاریخی را برایمان روایت می‌کند. از این دالان که می‌گذریم به حیاط کوچک مسجد می‌رسیم، همان جایی که حوض هشت‌ضلعی و زیبای مسجد با آب‌نمای سنگی مزین به طرح‌های اسلامی قرار دارد.

 

 

 

روبه‌روی همین حوض زیبا تصویر ۱۷ شهید مسجد نصب شده، شهدایی که روزی در این مسجد رفت‌ و آمد داشتند و با صلوات و دعای خیر اهالی بوسه بر قرآن زدند و راهی جبهه‌های حق علیه باطل شدند.

 

مسجد شفا

 

 

 

مسجد شفا واقع در خیابان مجاهدین اسلام بيش از ۸۰ سال سابقه دارد. اين مسجد درسال ۱۳۲۹ هجري شمسي به همت بانو زيور‌‌ يحيائيان كه همسرش نيز باني بيمارستان شفا يحيائيان بوده است، بنا شد. مساحت مسجد در حدود ۲۰۰ مترمربع است. آخرين باز‌سازی و ترميم اساسی مسجد در سال ۱۳۷۹ انجام شده استاين مسجد در آغاز تاسیس، معتمدالملک نام داشت اما بعد از انقلاب اسلامي نام اين مسجد به دليل نزديكي به بيمارستان شفا‌يحيائيان به اين نام تغيير كرد.

نماهای داخلی و بيرونی مسجد شامل آجركاري و كتيبه‌های معرق و كاشي‌كاري‌های اصيل ايرانی است كه با نظم ويژه‌ای كنار هم قرار گرفته‌اند. دو شبستان اصلی(آقايان) و فرعی(بانوان) با يك فضاي خالی شش ضلعی (بالكن) بسيار زيبا ارتباط يافته‌اند. مسجد شفا به دلیل علاقه مردم محله تاریخی ایران و خیابان مجاهدین اسلام، با وجود کوچکی، صفای یک بنای اصیل دینی را با خود از گذشته به امروز رسانده است؛ ساکنان به‌ویژه کاسبان محله هنوز از روزهایی سخن می‌ گویند که نخست‌وزیر ایران، محمدعلی رجایی برای گذاردن نمازهای خود به مسجد شفا می‌آمد. از گذر زمانه دورتر که بروی، باز می‌توانی نام بزرگانی را بجویی که با مسجد شفا پیوندی استوار داشته‌اند.

 

 

پایان پیام/ 9