تخریب مساجد؛ آتشی که دودش به چشم شبه‌قاره می‌رود

خبرگزاری شبستان، گروه مسجد و کانون های مساجد: در سه روز پایانی فوریه هنگامی که شمال شرقی دهلی نو با خشونت مواجه شد، درگیری های خیابانی بین حامیان حزب حاکم «بهاراتیا جاناتا» با ایدئولوژی اکثریت هندوها و گروه های کوچکی از شهروندان مسلمان هند رخ داد.

همانطور که در گزارش ها اشاره شد، تعداد زیادی از خانه ها و مکان های کسب و کار مسلمان به طور سیستماتیک شناسایی ، غارت و سوزانده شدند.

اما در این میان واضح و مبرهن است در همه منطقه هایی که به شدت تحت تأثیر خشونت قرار گرفتند، مساجد یک هدف ویژه بودند تا آنجا که در کمتر از 48 ساعت خشونت حداقل 14 مسجد به آتش کشیده شدند.

یکی از بزرگترین مساجد مورد حمله ، مسجد «جنتی» در «گوکالپوری» ، یک مرکز تجاری مستقر در شمال شرقی دهلی بود. این ساختمان بتنی سه طبقه در دهه 1970 ساخته و با نقوش برجسته تزئین شده بود.

بسیاری از همسایگان مسجد جنتی اعم از مسلمانان و هندوها  گفتند که نیمه شب با سر و صداهایی که فکر می کردند زلزله است از خواب پریدند و با دودی سفیدی که از مسجد بلند می شد، مواجه شدند.

مسجد دوطبقه «مدینه» هم از جمله مساجدی بود که 20 مرد جوان از هندوهای افراطی آن را به آتش کشیدند.

این جنایات در حالی رخ داد که مساجد و مکان های عبادت مسلمانان از ابتدا هدف سیاست های ضداسلامی حزب «بهاراتیا جاناتا» به رهبری «نارندار مودی» نخست وزیر هند بودند.

حزب حاکم هند به پشتوانه یک کمپین سیاسی با محوریت تخریب یک مسجد قرون وسطایی یعنی مسجد «بابری» به قدرت رسید.

این حزب مدعی شد که مسجد بابری در شهر كوچك «ایودیا» دقیقا محل تولد «رام» خدای هندوها ساخته شده است و باید در آنجا یک معبد ساخته می شد.

به این ترتیب برنامه تخریب مسجد بابری در دسامبر 1992 اجرا شد و خشونتی که در پی آن به وجود آمد منجر به کشته شدن صدها نفر شد.

اما همین امر موجب شد تا حزب «بهاراتیا جاناتا» در انتخابات عمومی سال 1996 حضور خود در پارلمان را دو برابر کند و از 85 نماینده به 161 نفر برساند.

فعالیت برای ساخت معبد در محل مسجد بابری هم در اولویت برنامه های ضد اسلامی حزب حاکم در هند بود که از سال 2002 هنگامی که نارندرا مودی، وزیر امور خارجه بود، شدت پیدا کرد.

در آن زمان نیز  خشونت هایی ایجاد شد که بیش از هزار کشته بر جای گذاشت که اکثر آنها مسلمان بودند و صدها نفر زخمی شدند.

 درست مانند دهلی نو در سال 2020 خانه ها و مشاغل مسلمان با دقت شناسایی و هدف قرار گرفتند و بیش از 500 مسجد آسیب دیدند.

در انتخابات ایالتی در پایان سال 2002 «نارندا مودی» پیروزی قاطعی کسب و بار دیگر اثبات کرد که حزب بهاراتیا جاناتا می تواند از خشونت سیاسی ضد مسلمان به نفع خود استفاده کند.

مساجد در شمال شرقی دهلی نو بناهای ساده مدرن است. آنها گنبدهای دیدنی مسجد قرون وسطایی مانند مسجد بابری را ندارند البته تخریب آنها در سال 2020 شباهت فراوانی با تخریب مسجد بابری در سال 1992 دارد که از ایدئولوژی سکولاریم حزب بهاراتیا جاناتا سرچشمه می گیرد.

 مسئله ای که وجود دارد تنها تخریب یک یا چند مسجد نیست بلکه تخریب کشوری به نام هند است که داعیه دار حق آزادی در قانون اساسی خود است و باید دانست که تخریب هند به دست حزبی که اکنون حاکم بر آن است صورت خواهد گرفت، چنان که بومرنگ تخریب مساجد روزی به سوی دولت سکولار این کشور بازخواهد گشت.