هم اکنون نیز می توانیم این آثار را در نقاط مختلف در همه شهرهای ایران مشاهده کنیم. نقش و نگارهای موجود در کنگره ها و گنبدهای مساجد و اماکن زیارتی، مینا کاری موجود در سفال ها و آبگینه ها، همواره عجین بودن و سازگاری روح ایرانی را با هنر نقاشی نمایان می سازد. در طول تاریخ، هنرمندان ایرانی توانسته اند تحت تأثیر مکاتب به وجود آمده و متأثر از حکومت های مختلف آثار بی نظیری خلق کنند. به تصویر کشیدن داستان های پندآموز حیوانات از جمله کتاب کلیله و دمنه، داستان هایی از شاهنامه و خمسه نظامی، صورت های زیبا و استفاده از عناصر زیبای طبیعت از نمونه موضوعات نقاشی های ایرانی است. نقاشی های ایرانی این هنر در ایران به تدریج تکامل یافته و به عبارتی در عهد تیموری به اوج خود می رسد. چرا که در این دوران هنرمندان بزرگی همچون کمال الدین بهزاد ظهور کردند و با شیوه رنگ آمیزی زیبا و به تصویر کشیدن جزییات بیشتر در نقاشی آثار ماندگاری را خلق کردند. اما تغییرات اساسی و سبک منحصر به فرد نقاشی در ایران در زمان صفویان به وجود آمد. پادشاهان صفوی که توانسته بودند بسیاری از فنون و هنرهای ایرانی از جمله معماری را به اوج شکوفایی برسانند، با تشویق های خود ذوق نقاشان ایرانی را پرورش دادند. در این دوره مینیاتورهای ایرانی سبک متمایز خود را پیدا کردند. نقاشان این دوره، مناظر زیبا، کاخ های پرشکوه و موضوعاتی از این قبیل را به تصویر کشیده و زیبایی عمارت های آن دوران را دو چندان نمودند. آنچه که گاهی از نقاشی نوعی احساس هیجان دریافت می گردد، در نقاشی های این دوره دیده می شود. نقاشی های ایرانی از جمله نقاشی های ایرانی عامه پسند و جا افتاده در میان مردم، نقاشی های قهوه خانه ای می باشد که به همان سبک (سبک قهوه خانه ای) نامیده می شود. این سبک در دوره قاجاریه پدید آمد و گویای مطالبی در باب داستان های حماسی و مذهبی است. نقاش معروف این دوره کمال الملک است. طبیعت گرایی و اشاره به زندگی مردم و فرهنگ ایران زمین موضوعات مورد توجه وی بوده است. در این دوره، عده زیادی از هنرمندان نقاش فعالیت جدی را در پیش گرفتند و شیوه آکادمیک را در نقاشی بنیان نهادند. در این دوره که تحولات سیاسی تأثیر مستقیمی از جنبش های غربی داشت، نقاشی نیز از آن بی تأثیر نماند. نقاشان نوگرا دوست داشتند که از سبک های غربی بهره بگیرند و عده ای از هنرمندان نیز در راه احیای نقاشی های سنتی، نقاشی مینیاتوری با فضای خیالی و معشوقه های جذاب با گل ها و پرندگان زیبا خلق کردند. نقاشی های ایرانی در هر دوره ای یادآور روحیه نشاط، زیبایی دوستی و طبیعت گرایی هنرمندان ایرانی است.