آن روز ها؛ تهران خيلي کوچک تر از حالا بود . مردم زندگي هاي ساده ولي با صفايي داشتند. به کم قانع بودند . اما خير و برکت از سر و روي بسيار ضعيف تر از حالا بود اما دلخوشي مردم بيشتر بود. درب هر خانه که باز مي شد لشکري از بچه هاي قد و ني قد راهي کوچه و خيابان مي شدند ! خانه ها کوچک و شلوغ بود اما پر از خير و برکت.