خانم ماکي :يکي از ناهنجاري هاي بشر در طول تاريخ ، «قدرت‌نمايي» است. قدرت‌نمايي يعني اين‌که شخص به روش‌هاي مختلف، خود را به رخ ديگران ديگران مي‌‌کشد و نمايش قدرت مي‌دهد. اين قدرت‌نمايي به روش‌هاي مختلف انجام مي‌گيرد: رجز خواندن، ادّعا کردن، مدارک و تقديرنامه‌ها و ديگر نشانه‌هاي موفقيت خود را به شکلي اغراق‌آميز به ديگران نشان دادن، افتخارات و پيروزي‌هاي خود را در کوي و برزن جار زدن، افتخار کردن به کثرتِ دوستان و طرفدارانِ خود، پنهان کردنِ نقاط ضعف و کاستي‌ها و عيب‌هاي خود، تحقير و توهين روا داشتن نسبت به ديگران و نظاير آنها.
وي در ادامه : آنچه دربارۀ قدرت‌نمايي افراد گفتيم، دربارۀ قدرت‌نماييِ نظام‌هاي سياسي نيز صادق است؛ بنابراين در کنار «روان‌شناسيِ قدرت‌نمايي»، لازم است از «جامعه‌شناسي قدرت‌نمايي» نيز سخن به ميان آيد. نظام‌هاي سياسي نيرومند معمولاً اهل قدرت‌نمايي و رجزخواني نيستند، اما حکومت‌هاي ضعيف که به خود و به مردم خود و به جهان اطراف خود اعتماد ندارند و در درون عميقاً و شديداً احساس ناامني و ناتواني و ترس دارند، از هر فرصتي براي نمايش قدرت استفاده مي‌کنند.
جلسه 31 شهريور ماه در مسجد امام حسين (ع) برگزار شد.