کمال‌الدين اصفهاني از قصيده‌سرايان معروف سني‌مذهبي ايراني، مشهور به خلاق‌المعاني در سال ۵۶۸ ق در اصفهان به دنيا آمد. وي فرزند جمال‌الدين عبدالرزاق اصفهاني شاعر مشهور قرن ششم است. کمال‌الدين در تصوف پيرو ابوحفص شهاب‌الدين عمر سهروردي بود.

کمال‌الدين دوره‏ حمله‏ مغول را درک کرد و به چشم خود قتل عام مردم اصفهان را به دست مغولان در سال ۶۳۳ ه.ق. ديد و خودش دو سال بعد به دست يک مغولي به قتل رسيد. وي اشعار مختلفي را درباره ائمه(ع) و امام حسين(ع) سروده است که يک قطعه از آن ذکر مي‌شود:

چون محرم رسيد و عاشورا
خنده بر لب حرام بايد کرد

وز پي ماتم حسين علي
گريه از ابر، وام بايد کرد

لعنت دشمنانش بايد گفت
دوستداري تمام بايد کرد

اگر کسي پسري را از آن تو بکشد
به عمر خويش ره لعنتش رها نکني‏

اگر کشنده‏‌ فرزند مصطفي ست يزيد
حديث لعنت و نفرين او چرا نکني؟

تو بر کشنده فرزند خود مکن لعنت
چو بر کشنده‏ فرزند مصطفي نکني‏
منبع: تسنيم